Zeilen op Lake Taupo en een waterkrachtcentrale

Op maandag 1 maart zijn we vertrokken naar Lake Taupo, het grootste (vulkanische) meer van Nieuw Zeeland en inderdaad heel erg groot. Echt heel erg groot. Eén van de hoogtepunten aan dit meer zijn de Maori symbolen die uitgehouwen zijn in een rotswand. Niet bepaald antiek, want uithouwen in de jaren ’70, maar daarom niet minder mooi. Deze zijn alleen over het water te bereiken en daarom werden er kayaktochten naar aangeboden. Met de Tongariro Alpine Crossing achter onze kiezen waren we echter meer in voor ontspanning dan voor inspanning. Na de lunch dus naar de I-site om te informeren naar de mogelijkheden en daar bleek dat we ons ook op een zeilboot konden laten varen naar de ‘Maori carvings’, een boottochtje van 2 ½ uur. Daar hoefden we niet lang over na te denken en zo onze middag ook weer voor een groot deel gevuld. Na dit relaxte zeiltochtje zijn we nog even naar een waterval in de buurt geweest. Een enorm bulderende waterval, veroorzaakt door een dam in het meer en een smal kanaal daarachter. Met het water werd stroom opgewekt, 15% van de totale energie van Nieuw Zeeland en wel 65% van de energie van het Noordereiland. Dus hoewel best wel kunstmatig, toch erg indrukwekkend om te zien met wat een kracht het water zich door zo’n kanaal een weg baant.
’s Avonds weer zelf gekookt op de camping en daarna kaarten geschreven en foto’s op het reisblog geplaatst. Om 22.00 uur, toen we kort daarvoor voor een uur internet betaald hadden, werden we de gemeenschappelijke keuken uitgestuurd omdat deze op slot ging zodat we noodgedwongen buiten bij het toiletgebouwtje bij onze tent verder moesten uploaden. Gelukkig was het lekker weer.