Gletsjer, regenwoud, oceaan = uitzicht vandaag

Nou, wij zijn nog aan het nagenieten van de Heli-hike die we vanochtend gemaakt hebben. Eigenlijk wilden we nog een wandeling maken naar een zeehondenkolonie, maar hebben er maar een relax middagje van gemaakt.

Vanochtend zijn we dus de Fox Glacier opgegaan. Fox Glacier is een van drie (?, in ieder geval weinig) gletsjers ter wereld die midden in een tropisch woud staat. Dus de combinatie van regenwoud en gletsjer is redelijk uniek. Tel daar bij op dat je vanaf de gletsjer zo de zee ziet liggen en je hebt helemaal een uniek plaatje.

We begonnen onze Fox Glacier met een veiligheidsinstructie voor de helikopter. Wat zijn de tekens die je afspreekt, hoe en wanneer kan je naar de helikopter lopen en wat moet je vooral niet doen. Bijvoorbeeld als je bij de helikopter staat, springen om de schroef aan te raken (duhh). Vervolgens op naar de helikopter.

Ik had geluk, want ik mocht voorin de helikopter zitten. Goed uitzicht dus. Het wordt een beetje eentonig, maar het was weer indrukwekkend. Niet alleen het uizicht maar ook de manier waarop we naar de gletsjer vlogen. Zo’n helikopter kan namelijk vrij scherp langs de rotsen vliegen. Als je schuin vliegt dan zit je ook direct goed scheef op je plek. Spannend maar wel mooi uitzicht.

Na een perfecte landing, midden op de gletsjer, was het wachten op de tweede groep en gingen we op pad. Met zijn 11-en, 10 toeristen en een gids, dus een leuk clubje.
Voor we op pad gingen werden eerst de spikes ondergebonden, de loopstokken uitgedeeld en een loopinstructie gegeven. Toen op pad!

Voor zover een gletsjer nog niet indrukwekkend genoeg was als je er alleen maar naast staat, op een gletsjer staan is nog veel indrukwekkender. Overal om je heen zie je ijs.
We hebben dan ook 3,5 uur rondgelopen op de gletsjer. Nou ja lopen. Het is ook een beetje klimmen geblazen.

Op de gletsjer hebben we de verschillende ijslagen gezien. Er zijn stukken waar het ijs langzaam verschuift, stukken waar het zich juist snel verplaatst ( geeft weer mooie plaatjes als het bij elkaar komt), er zijn molens; stromingen onder het ijs die naar de rivier leiden en heel veel ijsgrotten. Elke keer was er weer iets nieuws te zien en te bewonderen. We hebben echt vier uur lang ons ogen uitgekeken.

Onze Nieuw-Zeeland fotocollectie is dus weer aardig uitgebreid vandaag. Na twee weken vakantie alweer 1300 foto’s. Al moet ik toegeven dat we hier de dubbelen nog uit moeten halen.

’s Middags dus lekker gerelaxt en gekookt. Nu alweer de plannen voor de komende dagen aan het maken. Morgen op naar de pancake rocks bij Punakaiki en dan naar het Abel Tasman National Park in het noorden van het zuidereiland

Tot slot: Mocht je een mug vervelend vinden, wacht dan maar af tot je hebt kennisgemaakt met een zandvlieg!