Fiordland en Lake Wanaka

Gisteren geen internet aan boord van de Milford Wanderer dus daarom nu een verslag van de afgelopen twee dagen. Twee dagen waarin alles weer nóg mooier was dan we al gezien hadden. We blijven ons verbazen.

We begonnen de dag met een zelfgemaakt Engels ontbijt waarna we in de auto zijn gestapt om op weg te gaan naar de Milford Sound. Een doodlopende snelweg van zo'n 170 km naar het begin van de Milford Sound, een fjord, duizenden jaren geleden gevormd door een gletsjer. Onderweg zijn we gestopt bij de Mirror Lakes, een meer waarin zoals de naam al doet vermoeden alles prachtig weerspiegeld. Beetje jammer dat er tegelijkertijd met ons ook 7 touringcars vol met Japanners waren, wat het serene wel een beetje geweld aandeed, maar goed, er was een sprintje voor nodig maar toen konden we net vóór alle bussen weer de snelweg op. Onze volgende stop was bij de Key Summit, een wandeling door dit prachtige gebied. Anderhalf uur lang berg op, maar zeker de moeite waard. Prachtig om te zien hoe alles verandert naarmate je hoger komt. Behalve prachtige uitzichten kwamen we onderweg wat nog wat leuke watervalletjes tegen en sowieso was het al een prachtig bos om doorheen te wandelen. De beloning aan de top was helemaal zoet: Een picknick 'on top of the world' met een prachtig uitzicht rondom en bijna op gelijke hoogte met de eeuwige sneeuw op de naastgelegen bergen.

Nadat we dezelfde weg bergaf teruggelopen waren (en toch weer allemaal nieuwe dingen hadden gezien omdat je de andere kant op loopt) zijn we verder gereden richting de Milford Sound. Net voor de eenrichtingsverkeer tunnel dwars door de berg heen zagen we links een dik pak sneeuw liggen dat hard aan het smelten was. Ja, ook wij hebben hier sneeuw, maar wel van het soort waar je op je slippers en in korte broek door kunt lopen, wat we dan ook hebben gedaan.

Zonder verdere stops zijn we toen naar de haven van de Milford Sound gereden waar we onze boarding passes hebben opgehaald. Bijna waren we onze voucher voor de overtocht naar het Noordereiland kwijt omdat de dame van Real Journeys ons vouchermapje had weggegooid nadat ze de voucher voor de overnight cruise er uit had gescheurd, maar gelukkig was Femke goed op aan het letten en kon ze het d'r nog uit de prullenbak laten vissen. Een half uurtje later konden we inschepen. We hadden gerekend op een 4-persoons hut die we moesten delen met twee anderen, maar we bleken een hut met z'n tweetjes te hebben. Verder niet veel bijzonders, een bed in een hok met een gordijntje ervoor, maar prima voor de nacht. Vanaf de haven naar de Tasmanzee gevaren waar we voor anker zijn gegaan en in kajaks wat door de fjord hebben gepeddeld waarna we nog even met een biertje op het zonnedek hebben gelegen voordat het diner geserveerd werd. 's Avonds was er niet veel meer te zien dan de sterrenhemel en hebben we uiteindelijk een spelletje 'Fact or Crap' gespeeld met twee Engelse dames. Erg goed voor ons om ons Engels te oefenen.

De volgende ochtend weer vroeg op voor het ontbijt en toen nog een prachtige tocht terug door de Milford Sound langs zeehonden in het water, de 700 meter hoge 'Milford overhang' en zelf een haai! Niet zo ééntje die je kent uit Jaws, maar toch.

Eenmaal aan land weer in de auto en dezelfde snelweg terug. Onderweg nog een stop gemaakt voor een wandeling naar de Marian Falls, een bulderend klaterende waterval. Erg indrukwekkend. Daarna een lange weg helemaal door naar Lake Wanaka waarmee we een dag gewonnen hebben in ons reisschema. Onderweg natuurlijk nog een paar keer gestopt voor wat adembenemende uitzichtpunten (dit keer zonder 7 bussen Japanners) en voor de New World supermarkt in Queenstown, waar het toch geweldig boodschappen doen blijft. En nu dan in Wanaka, op een heerlijk afgelegen camping aan de rand van het meer. Zometeen gaan we nog even een avondwandeling maken voordat we gaan slapen en morgen doorreizen naar Fox Glacier en Franz Jozef voor de volgende overnachtingen.